Bošnjaci su južnoslovenski narod koji naseljava uglavnom Bosnu i Hercegovinu, sa značajnim brojem u drugim balkanskim zemljama, posebno Sandžaku, prekograničnoj regiji koja se prostire u pograničnom dijelu Srbije i Crne Gore i koja čini historijsku, geografsku i kulturnu cjelinu.

Crnogorski dio Sandžaka sačinjavaju opštine: Rožaje, Gornji Bihor, Berane, Andrijevica, Plav, Gusinje, Bijelo Polje i Pljevlja. Bošnjaci žive u Baru, Podgorici, Nikšiću i drugim gradovima Crne Gore.

U Crnoj Gori živi oko 15 % stanovništva bošnjačko-muslimanske nacionalnosti što je pokazao popis stanovništva iz 1991. godine, dok to nije slučaj sa popisima iz 2003. i 2011. godine uslijed niske nacionalne svijesti kod Bošnjaka i drugih razloga.

Kroz svoju historiju Bošnjaci su bili izloženi pritiscima i obespravljivanju pa su se zbog toga iseljavali – najviše u Tursku i Bosnu i Hercegovinu, ali i druge države. Posebno je etničko čišćenje provedeno nad Bošnjacima tokom velikosrpske i velikohrvatske agresije na Bosnu i Hercegovinu od 1992. do 1995. godine uticalo da se brojni Bošnjaci rasele širom Evropske unije, kao i od Amerike do Australije.

Iseljavali su se Bošnjaci i iseljavaju se i danas i zbog ekonomskih razloga, nezaposlenosti i siromaštva, najviše u Njemačku, Luksemburg, Ameriku i druge zapadnoevropske države.

Bošnjaci govore bosanskim jezikom koji je danas lingvistički isti sa jezikom susjednih naroda Srba, Hrvata i Crnogoraca. U Crnoj Gori umjesto da 14 do 15 % stanovništva svoj maternji jezik naziva bosanskim to čini mali dio, tek nešto malo više od trećine bošnjačkog stanovništva bez naznake da će se stanje znatnije popraviti na sljedećem popisu stanovništva 2021. godine.

Većinu savremenih Bošnjaka čine deklarativni muslimani dok se islam u malom broju praktikuje iako se u posljednjih 30-tak godina izgradio značajan broj džamija, skoro u svakom selu i naselju gdje žive muslimani. Vakufska imovina nije vraćena ni poslije 30 godina višepartijskog sistema; vjeronauka nije uvedena kao fakultativni predmet u školama, a Islamska zajednica nema stabilne izvore finansiranja iz državnog budžeta, dok je islamofobija prisutna u medijima.

Nažalost, Bošnjacima su, u nekim historijskim periodima, vlasti osporavale identitet, kulturu, historiju, narodno ime Bošnjak i bosanski jezik. Može se reći da je u tom smislu situacija danas značajno bolja, međutim, to je daleko od evropskih standarda koji bi adekvatno uvažili dostojanstvo i nacionalnu posebnost bošnjačkog naroda.